31.08.2010
30.08.2010
29.08.2010
25.08.2010
* * *
"nie wypowiedziane"
zaraz zaczniemy rozmowę
słowa zasłonią
to co się stało
wcześniej
poza nami
bez wyjścia
jeszcze nie wiesz o tym
wyciągasz ręce
myślisz że jestem
w tym miejscu
gdzie mnie zostawiłaś
oglądasz się
odchodzisz
w ślepą ulicę
stoisz
nieruchoma niejasna
prawda dociera powoli
do twojego serca
nasze słowa stają się bezdomne
Tadeusz Różewicz
zaraz zaczniemy rozmowę
słowa zasłonią
to co się stało
wcześniej
poza nami
bez wyjścia
jeszcze nie wiesz o tym
wyciągasz ręce
myślisz że jestem
w tym miejscu
gdzie mnie zostawiłaś
oglądasz się
odchodzisz
w ślepą ulicę
stoisz
nieruchoma niejasna
prawda dociera powoli
do twojego serca
nasze słowa stają się bezdomne
Tadeusz Różewicz
20.08.2010
Grabarka
Tradycja pielgrzymowania do Grabarki w tym roku obchodzi trzysetną rocznicę.
W 1710r, podczas epidemii cholery, jeden z okolicznych mieszkańców doznał objawienia. Jedyną drogą ratunku dla zagrożonych chorobą miało być udanie się na Grabarkę z krzyżem, co też uczynili okoliczni mieszkańcy. Legenda mówi, że po tym wydarzeniu w okolicy nikt więcej nie zmarł w wyniku choroby. Po cudownym uzdrowieniu, zbudowano tam kaplicę, a potem cerkiew.
Od tamtej pory tradycją stało się ustawianie krzyży wokół cerkwi, która znajduje się na górze. Wierni przynoszą swoje krzyże modląc się o pomyślność dla siebie i swojej rodziny, a także o spokój dusz swoich zmarłych. W okolicy płynie też cudowne źródełko, w którym wierni obmywają się wodą, zabierają ją też do domów.
Rocznica tego cudu była świętowana, w uroczystość Przemienienia Pańskiego.
Święto Przemienienia Pańskiego jest jednym z najważniejszych w roku liturgicznym świąt cerkiewnych.
W trakcie święta, poświęcana jest woda, owoce, krzyże, ikony.
Odbywa się całonocne czuwanie.
Wiecej zdjec tutaj.
W 1710r, podczas epidemii cholery, jeden z okolicznych mieszkańców doznał objawienia. Jedyną drogą ratunku dla zagrożonych chorobą miało być udanie się na Grabarkę z krzyżem, co też uczynili okoliczni mieszkańcy. Legenda mówi, że po tym wydarzeniu w okolicy nikt więcej nie zmarł w wyniku choroby. Po cudownym uzdrowieniu, zbudowano tam kaplicę, a potem cerkiew.
Od tamtej pory tradycją stało się ustawianie krzyży wokół cerkwi, która znajduje się na górze. Wierni przynoszą swoje krzyże modląc się o pomyślność dla siebie i swojej rodziny, a także o spokój dusz swoich zmarłych. W okolicy płynie też cudowne źródełko, w którym wierni obmywają się wodą, zabierają ją też do domów.
Rocznica tego cudu była świętowana, w uroczystość Przemienienia Pańskiego.
Święto Przemienienia Pańskiego jest jednym z najważniejszych w roku liturgicznym świąt cerkiewnych.
W trakcie święta, poświęcana jest woda, owoce, krzyże, ikony.
Odbywa się całonocne czuwanie.
Wiecej zdjec tutaj.